Galiza negra e tropical

Fíxome gracia este berro (coñeiro) no seu día, que tentaba mofarse dos contrarios á chegada de inmigrantes de países africáns ou sudamericanos (Curioso nun país emigrante, debe de ser que os partidarios desa "sociedade pura" non tiveron que despedir a ningún parente, pero non vén agora ao caso...).

Tamén me fai moita gracia, a pesar do quecemento global do planeta, que cada ano eu pase máis frío, aínda que tamén pode ser cousa da idade, oes. Pero creo que non! Porque me parece que non vía nevar deste xeito desde que tiña uns cinco ou seis anos. Lembro termos feito un bonequiño de neve, ben pequecho, iso si, na dos meus avós. Isto sen contar os anos que botei fóra, of course, xa que alí vin a neve abondo a miúdo! E os coches "escarchados", tamén!

O ano pasado, iso si, subín ao monte Xalo (fronteira natural entre os concellos de Culleredo, Carral e Cerceda), xusto nestas datas, para disfrutar dunha boa capa de neve que axiña convertín en bolazos. Fotos teño como testemuña daquel acontecemento. En fin, daquela foi máis neve, pero en menos amplitude de tempo. E as moreas de xeo, de diverso grosor, si que non as lembro.

Hoxe saín da miña casa arredor das 10 da mañá, primeiro coa sorpresa de que miña irmá levará o coche que me correspondía porque o seu tiña un par de centímetros de xeo. Así que sacamos botella de absenta e veña darlle. Pero non lle cheghou! O borracho del aínda quería máis! Así que, tarxeta de bus en man, limpouse o coche a base de rañar. E polo camiño fun deixando ricos granizados naturais...!

Despois puiden enteirarme de que en Santiago andaban un pouco illados do resto do mundo, e que un avión que non puidera aterrar en Alvedro, fixérao en Santiago, mais non había autobús que arrancara de alá, así que vai ti saber o que fixeron ao final. Creo que non teño posibilidades de ir até a capital de Galicia agora mesmo, agás que o intente vía autopista (AUDASA somos todos?). Pero como non o necesito, non me vou romeper moito a cabeza. Déixovos cun vídeo da Televisión de Galicia onde se pode ver o juapo que quedou Santiago de Compostela (ou compontelas como puedas...).

Con este panorama, non haberá nada mellor que un bon colacao quentiño (burning, burning) ou nescuic, como é o meu caso, que faga das súas no corpo. Ou sempre nos quedará o arrimarse, como solución antiga e de incuestionable efectividade. Fagades o que fagades, ABRIGÁDEVOS BEN!